ซันชู โซฮอนโป ทาเคซาโตะ ฮอนเท็น (สาขาหลัก)

คุณภาพของน้ำพุเป็นน้ำพุร้อน์ธรรมดาที่มีอัลคาไลน์ไม่มีเกลือซึ่งหาได้ยากในคันโต สีเป็นสีน้ำตาลซึ่งเปล่งประกายเป็นสีทองเมื่อโดนแสง เมื่อแช่น้ำพุร้อนจะทำให้ผิวเรียบเนียน คุณสามารถใช้เวลาผ่อนคลายในอาคารขนาดใหญ่

เราดำเนินการให้ข้อมูลของเมือง เช่น ข้อมูลการท่องเที่ยวและข้อมูลเมือง นอกจากนี้เรายังจัดแสดงภาพวาดต้นฉบับของ "เครย่อน ชินจัง" ตัวละครอนิเมะตัวแทนของคาซุกาเบะ และขายสินค้าอาหารที่ได้รับการรับรองโดย "Food Selection" ของเมือง นอกจากนี้ยังได้รับการจดทะเบียนใน "Baby Station" และสามารถเปลี่ยนผ้าอ้อมและให้นมบุตรได้ โปรดอย่าลังเลที่จะแวะมาเที่ยวกัน

สวนโทะไกเอนเดิมตั้งอยู่ในบริเวณวัดเร็นเกอิน ซึ่งเป็นวัดพุทธนิกายชิงงอน หลังจากที่เจ้าอาวาส โคโซะ ฟูจิโอกะ ทิ้งวัดนี้ในปี ค.ศ. 1864 สวนนี้จึงถูกโอนกรรมสิทธิ์ให้กับเจ้าของปัจจุบัน ตามตำนาน ดอกวิสเทอร์เรียที่นี่ถูกปลูกโดย โคโบ ไดชิ* ด้วยตัวเองเมื่อเกือบ 1,200 ปีที่แล้ว *โคโบ ไดชิ หรือที่รู้จักกันในชื่อ คูไค เป็นพระสงฆ์ผู้ก่อตั้งนิกายชิงงอนของศาสนาพุทธ

น้ำพุร้อนที่ไหลขึ้นมาจากใต้ดิน 1,500 เมตรได้รับการประเมิน 5 คะแนนซึ่งเป็นคะแนนสูงสุดใน 6 รายการขององค์กรที่ตรวจสอบน้ำพุร้อนธรรมชาติประเทศญี่ปุ่น ! ด้วยส่วนประกอบคล้ายกับน้ำทะเลที่มีรสเค็มเมื่อชิมและถูกเรียกอีกอย่างว่า "น้ำร้อน" เพราะทำให้เป็นน้ำเย็นยาก ในฤดูที่อบอุ่นการได้เพลิดเพลินกับน้ำพุร้อนธรรมชาติโดยไม่ต้องใช้ความร้อนและเติมน้ำก็เป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่ง นอกจากนั้นยังสามารถเพลิดเพลินกับน้ำพุร้อนที่มีคอบอเนตเข้มข้นสูงซึ่งก็เป็นที่จับตาในวงการแพทย์ได้อีกด้วย

เป็นผู้พิทักษ์ของโอซาวะ　เล่ากันว่าแต่เดิมเป็นศาลเจ้าคาโตริที่ย้ายมาประดิษฐานที่ซางิชิโระ การก่อตั้งมีบันทึกไว้ใน "หนังสือแถลงการณ์" ช่วงปีโอเออิ (1394-1428) ในยุคกลางเนื่องจากพื้นที่นี้เป็นของชิโมซาโนะคุนิ จึงอันเชิญศาลเจ้าชิโมซาคุนอิจิโนะมิยะ คาโตริมาในผู้พิทักษ์ของหมู่บ้าน และศาลเจ้าได้ถูกสร้างขึ้นบนที่ดินของซางิชิโระ แต่ต่อมามีการปรับปรุงถนนโอโช จึงถูกย้ายไปยังสถานที่ปัจจุบันในยุคคะเนอิ (1624-44) ศาลเจ้าหลักในปัจจุบันได้รับการสร้างขึ้นใหม่ในปี 18661 ตามแบบมุนะฟุดะ ลวดลายงานของคอนยะถูกสลักไว้รอบ ๆ ศาลเจ้าหลักนั้นเป็นผลงานของทาเคจิโระ ฮาเสะกาวะประติมากรที่อาศัยอยู่ในเมืองอาซากุสะยามะทานิ และเป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่กำหนดโดยเมือง ประติมากรรมที่เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ที่เมืองกำหนด