พิพิธภัณฑ์ / สวนสวนมิซุโคไคซุคะ

สวนสาธารณะมีความยาวและแคบจากตะวันออกไปตะวันตกข้ามพิพิธภัณฑ์ปราสาทนัมบะดะตรงใจกลางพื้นที่ แบ่งออกเป็นฝั่งตะวันออก คือ" โซนชิโรอาโตะ "ที่มีการบูรณะลักษณะของปราสาทนัมบะดะ และฝั่งตะวันตกคือ "โซนบ้านเก่า" ที่โยกย้ายและบูรณะจากบ้านเก่าที่เคยถูกสร้างไว้ภายในเมือง ใน "โซนซากปราสาท" มีสวนของปราสาทนัมบะดะสมัยสงครามกลางเมือง คูน้ำรอบปราสาท และกำแพงดินที่ได้รับการฟื้นฟูให้เหมือนเดิม ในคูน้ำรอบปราสาทมีพืชที่ชื้น เช่นดอกบัวถูกปลูกไว้และคุณสามารถเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ของแต่ละฤดูกาลได้ "โซนบ้านเก่า" สร้างขึ้นในช่วงต้นยุคเมจิและบ้านโบราณ 2 หลังกับประตูนากายะ ซึ่งเป็นสมบัติทางวัฒนธรรมที่กำหนดโดยเมืองได้ถูกย้ายและบูรณะซ่อมแซม มีการสร้างห้องเสริมขึ้นใหม่เช่น โรงธัญพืช, ห้องสมุด และ ยุ้งฉางเพื่อสร้างทิวทัศน์ของบ้านไร่ในอดีตของฟุจิมิ ที่โรงธัญพืชยังสามารถชมวิดีโอเกี่ยวกับศิลปะการแสดงในท้องถิ่นและการบูรณะบ้านโบราณ นอกจากนี้ยังมีสถานแลกเปลี่ยนภูมิภาค "โชกุระ" ที่คุณสามารถซื้อสินค้าเกษตรท้องถิ่นและของที่ระลึกได้

เป็น "พื้นที่แห่งการเรียนรู้และสงบใจ" ซึ่งมาจากการจัดอีเว้นท์ต่างๆ เช่น นิทรรศการพิเศษ, นิทรรศการตามธีมและการบรรยายต่างๆม ห้องเรียนแบบลงมือปฏิบัติ โดยเน้นที่นิทรรศการถาวรซึ่งจะแนะนำอาซากะท้องถิ่นด้วย 4 สาขา คือ โบราณคดี ประวัติศาสตร์ พื้นบ้าน และงานศิลปหัตถกรรม

ทางหลวงที่เรียงรายไปด้วยฟาร์มเกษตรที่ทำการผลิต "มันโทมิโนะคาวาโกเอะ" สินค้าสำคัญของเมืองมิโยชิ เมื่อถึงฤดูกาลธงป้ายจะพัดไสวขึ้นพร้อมเพรียงกันและคุณสามารถซื้อสินค้าพันธุ์ต่างๆสมกับเป็นพื้นที่การผลิตได้โดยตรงจากฟาร์มเกษตรแต่ละราย (ตั้งแต่เดือนกันยายนถึงมกราคม) ฟาร์มบางแห่งมีขายไอศกรีม ขนมโยกัง และโชจูที่ทำจากมันโทมิโนะคาวาโกเอะ จุดเด่นอีกอย่างคือเต้นเซลโคว่าญี่ปุ่นขนาดใหญ่ที่เรียงรายทั้งสองฝั่งของถนน

สวนสาธารณะซึ่งสร้างขึ้นริมสระควบคุม "ทะเลสาบอายะ" ริมฝั่งแม่น้ำอาราคาวะ อยู่ใกล้กับใจกลางเมืองแต่ยังคงมีธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ คุณสามารถสัมผัสทั้งสี่ฤดูกาลและใช้เวลาอย่างสบายๆ เช่น ดอกพริมโรสที่เบ่งบานและต้นที่หญ้าที่งอกใหม่ สำหรับบาร์บีคิวในพื้นที่เปิดโล่ง คุณสามารถเลือกบริเวณโดยที่ไม่ต้องจองกับการจองแบบมามือเปล่า มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย เช่น สนามเทนนิส สนามวิ่งสำหรับสุนัข และพื้นที่ตกปลา และริมทะเลสาบเป็นสถานที่ยอดนิยมสำหรับการปั่นจักรยานและเล่นวินด์เซิร์ฟ สามารถเข้าถึงได้ง่ายโดยรถยนต์ ผู้คนมากกว่า 1 ล้านคนมาเยี่ยมชมสวนสาธารณะทุกปี

น้ำป้องกันไฟป่าเป็นน้ำที่มัทสึไดระ โนบุสึนะซึ่งเป็นไดเมียวคาวาโกเอะได้สั่งให้ยาซึมัทสึ คิเนะมอนผู้เป็นบริวารของเขาผันน้ำมาจากทามะกาวะ โจซุย (เมืองโคะไดระ, โตเกียว) ในปีโชโอที่ 4 (1655) ในฐานะน้ำดื่มที่สำคัญสำหรับผู้บุกเบิกที่ราบสูงเพื่อระงับไฟป่า ปัจจุบันมีทางเดินเล่นรอบ ๆ น้ำชลประทานซึ่งกลายเป็นเส้นทางพักผ่อนที่มีคุณค่าในการเพลิดเพลินกับธรรมชาติ ความยาวรวมประมาณ 24 กม. และนาข้าวในมูเนโอกะเมืองชิกิก็ชุ่มชื้นเช่นกัน