สิ่งที่ต้องทำ

"บ้านเรือนในรูปแบบคูระซึคุริ" ยังคงหลงเหลืออยู่ในคาวาโกเอะแม้แต่ในปัจจุบัน การสร้างแบบคูระซึคุริเป็นอาคารทนไฟที่ชาญฉลาดเพื่อป้องกันการลุกไหม้และได้รับการพัฒนาให้เป็นทาวน์เฮาส์สไตล์เอโดะ โตเกียวในปัจจุบันยังคงหลงเหลือรูปแบบของเอโดะที่ไม่สามารถพบเห็นได ในเดือนธันวาคม 2542 ได้รับเลือกให้เป็น "พื้นที่อนุรักษ์สิ่งปลูกสร้างแบบดั้งเดิมที่สำคัญ" ของชาติ และในเดือนมกราคม 2550 ได้รับเลือกให้เป็น "100 ภูมิทัศน์ของเมืองทางประวัติศาสตร์ที่สวยงามของญี่ปุ่น

เป็นสถานีริมทางที่รายล้อมไปด้วยธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์ ทั้งสีเขียวเข้มของภูเขา ธารน้ำใสของแม่น้ำโยโคเสะ อากาศปลอดโปร่ง ดอกไม้และไม้ผลตามฤดูกาล ที่สถานที่อำนวยความสะดวกภายในสถานมีร้านขายตรง ผลิตภัณฑ์จากฟาร์ม โรงอาหาร และมุมข้อมูลสำหรับพักผ่อน สถานที่ทดลองประสบการณ์ (อุด้ง / โซบะ) คลาสเครื่องปั้นดินเผา และแกลเลอรี ตรงด้านนอกมีดาดฟ้าที่มีลานแลกเปลี่ยนและสามารถมองชมแม่น้ำที่อยู่เบื้องล่างได้อีกด้วย นอกจากนี้ยังสามารถเพลิดเพลินกับการเดินไปตามแม่น้ำโยโกเซะที่ไหลอยู่ข้างๆ * สิ่งอำนวยความสะดวกที่ระบุไว้ในหนังสือคู่มือการท่องเที่ยวอุตสาหกรรมจังหวัดไซตามะ "คู่มืองานฝีมือ"

กล่าวกันว่าเป็นที่ประดิษฐานของทาเคซอนนิฮงเมื่อ 2,000 ปีก่อน ศาลเจ้าในปัจจุบันคือ Gongen-zukuri ซึ่งประกอบด้วยศาลเจ้าหลัก ห้องโถงเหรียญและห้องบูชาที่สร้างขึ้นใหม่ตั้งแต่ปลายสมัยเอโดะจนถึงต้นยุคเมจิ มีความศักดิ์สิทธิ์สูงในฐานะเทพผู้พิทักษ์เพื่อป้องกันการโจรกรรมไฟและความยากลำบากต่าง ๆ และจำนวนผู้สักการะบูชาจากทั่วภูมิภาคคันโตรวมถึงพื้นที่ในท้องถิ่นมากกว่า 1 ล้านคนต่อปี

ตั้งอยู่ในเนินเขานากาโอเนะซึ่งอุดมไปด้วยธรรมชาติและเลาะเลียบไปตามเมืองจิจิบุและเมืองโอกาโนะ พื้นที่ขนาดใหญ่ประมาณ 375ha แบ่งออกเป็นโซนป่ากีฬา โซนป่าดนตรีอและโซนป่าวัฒนธรรม แต่ละแห่งเชื่อมต่อกันด้วย "ถนนลอยฟ้า" ยาวประมาณ 3 กม. นอกจากห้องแสดงดนตรีกับเวทีกลางแจ้ง น้ำพุแห่งมิวส์ และสวนขนาดใหญ่แล้วยังมีสิ่งอำนวยความสะดวกด้านกีฬาอีกด้วย จึงสามารถเพลิดเพลินสิ่งเหล่านี้ได้ขณะอยู่ท่ามกลางธรรมชาติของฤดูกาลทั้งสี่

ในปี 1612 หลวงพ่อเท็นได โชโจ ซึ่งได้รับความไว้วางใจจากโทคุกาวะ อิเอยาส ุเจริญรุ่งเรืองอย่างมากหลังจากได้เป็นนักบวช วัดคิตะ-อินส่วนใหญ่ถูกไฟไหม้เกือบหมดจากไฟไหม้ครั้งใหญ่ที่คาวาโกเอะในปี 1638 แต่โชกุนอิเอมิสึคนที่สามถูกย้ายจากปราสาทเอโดะไปที่ "ห้องกำเนิดอิเอมิสึ" และ "ห้องแต่งหน้าสำนักคาสึกะ" นอกจากนี้พื้นที่ทั้งหมดยังถูกกำหนดให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่สำคัญ คุณสามารถดู "อรหันต์ 500 " ซึ่งเป็นหนึ่งในสามของอรหันต์ที่สำคัญในญี่ปุ่น

หอเทศกาลจิจบุมัตสึริมีจัดแสดงวัสดุที่เกี่ยวข้องโดยเน้นที่เกี้ยวขบวนแห่และร่มประดับที่เกี่ยวข้องกับเทศกาลจิจิบุยามค่ำคืนซึ่งจัดขึ้นในวันที่ 2 และ 3 ธันวาคมของทุกปี เกี้ยวขบวนแห่ ร่มประดับ ผ้าม่าน　และรูปแกะสลักโดยช่างฝีมือระดับปรมาจารย์ในยุคโชวะได้รับการออกแบบตามความเชื่อในตำนาน ไม่เพียงแต่ในเวลากลางวันเท่านั้นแต่ยังมีการแสดงซ้ำในงานเทศกาลยามค่ำคืนที่มีการประดับโคมไฟอีกด้วย ท่ามกลางเสียงของจิจิบุ ยะไต บายาชิที่งดงามคุณสามารถเห็นเกี้ยวและร่มประดับที่งดงามอยู่ตรงหน้าคุณ

แม่น้ำชินงาชิซึ่งไหลอยู่ด้านหลังศาลเจ้าคาวาโกเอะฮิคาวะนั้นเป็นจุดชมดอกไม้ที่มีชื่อเสียงซึ่งเมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิจะมีทัศนียภาพอันงดงามของดอกซากุระที่เบ่งบานจากต้นซากุระที่ตั้งเรียงรายยาวประมาณ 500 เมตรซึ่งเลียบไปตามแม่น้ำ ในงาน “โคะเอโดะ คาวาโกเอะ ฮารุโนะฟุนะยุ” ซึ่งจัดขึ้นในช่วงสุดสัปดาห์ของช่วงต้นเดือนเมษายน จะมีงานประเพณีที่คุณสามารถเพลิดเพลินกับการชมดอกซากุระบนเรือญี่ปุ่นและชมอุโมงค์ที่เกิดจากต้นซากุระบานสะพรั่งจากแม่น้ำ อีกทั้งยังสามารถชมทิวทัศน์อันงดงามของแพดอกไม้ที่กลีบของดอกซากุระไหลปกคลุมพื้นผิวน้ำทั้งหมด

คิตะซากุระ-โดริเป็นถนนจากสถานีนากาโทโระไปยังสะพานทาคาซาโกะเลียบแม่น้ำอะราคาวะและเป็นอุโมงค์ชมซากุระที่มีต้นซากุระประมาณ 400 ต้นเรียงรายเป็นระยะทางประมาณ 2.5 กิโลเมตร โทรินุเคะโนะซากุระนั้นตั้งอยู่ที่เชิงเขาโฮโดซังในเมืองนากาโทโระและคุณสามารถเห็นดอกซากุระที่เป็นสายพันธุ์ยาเอะซากุระมากกว่า 30 สายพันธุ์ ต้นซากุระประมาณ 500 ต้นและในช่วงที่ซากุระออกดอกจะมีไลท์อัพให้ชมอีกด้วย ช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการชมดอกไม้คือต้นเดือนเมษายนถึงกลางเดือนเมษายนที่ถนนคิตะซากุระ-โดริ และตั้งแต่กลางเดือนเมษายนถึงปลายเดือนเมษายนเป็นช่วงชมโทรินุเคะโนะซากุระ

ในทุ่งคอสมอสขนาดความกว้างประมาณ 8.8 เฮกแตร์และมีต้นคอสมอสกว่า 12 ล้านต้นอยู่ริมฝั่งแม่น้ำอาราคาวะคุณสามารถมองเห็นเทือกเขาจิจิบุและและภูเขาไฟฟูจิจากทุ่งดอกไม้ที่มีคอสมอสกระจายไปทั่วพื้นที่ เวลาที่ดีที่สุดในการชมคอสมอสคือกลางเดือนตุลาคม แต่ดอกป๊อปปี้ก็บานในเดือนพฤษภาคม เทศกาลคอสมอสในช่วงกลางเดือนตุลาคมนอกจากจะมีงานบนเวทีแล้วยังมีบูทร้านค้าและประสบการณ์การเก็บดอกคอสมอสอีกด้วย

เราดำเนินการให้ข้อมูลของเมือง เช่น ข้อมูลการท่องเที่ยวและข้อมูลเมือง นอกจากนี้เรายังจัดแสดงภาพวาดต้นฉบับของ "เครย่อน ชินจัง" ตัวละครอนิเมะตัวแทนของคาซุกาเบะ และขายสินค้าอาหารที่ได้รับการรับรองโดย "Food Selection" ของเมือง นอกจากนี้ยังได้รับการจดทะเบียนใน "Baby Station" และสามารถเปลี่ยนผ้าอ้อมและให้นมบุตรได้ โปรดอย่าลังเลที่จะแวะมาเที่ยวกัน

เหมือนที่ "เพลงเก็บชาสะมะยะ" ได้ร้องไว้ว่า "มีสีแบบชาชิซุโอกะ กลิ่นหอมแบบชาอุจิ แต่รสชาตินั้นไม่มีอะไรเทียบเท่ากับชาสะยะมะ" "ชาสะยะมะ" ถือเป็น "หนี่งในสามของชาที่ดีที่สุดของญี่ปุ่น" เช่นเดียวกับ "ชาชิซุโอกะ" และ "ชาอุจิ" ที่มิยาโนะเอ็นมีการจัดเตรียมประสบการร์ที่จะให้คุณจะได้สัมผัสกับ "ชาซะยะมะ" อย่างใกล้ชิด ในประสบการณ์การเก็บชาคุณสามารถสวมผ้ากันเปื้อนสีแดง (เช่าแบบเสียเงิน) และดื่มชาที่เก็บมา และยังสามรถลิ้มลอง "เทมปุระใบชา" รวมถึงสามารถเพลิดเพลินกับศิลปะชามัทจะอย่าง "ชาซะยะมะ" และ "วัฒนธรรมการชงชาของญี่ปุ่น" ได้

พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์และนิทานพื้นบ้านรวบรวมและจัดเก็บเอกสารที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์และพื้นบ้านของไซตามะ จากการค้นคว้าและวิจัยอย่างคลอบคลุมทำให้เห็นถึงลักษณะประจำภูมิภาคของไซตามะได้กระจ่างชัด เป็นพิพิธภัณฑ์ที่มีส่วนช่วยในการเสริมสร้างชีวิตและการสร้างวัฒนธรรมใหม่ให้กับพลเมืองทุกระดับของจังหวัดโดยกลายเป็นสถานที่แลกเปลี่ยนและทำกิจกรรมการเรียนรู้ของประชาชนในจังหวัดไปพร้อมๆกับการชี้แจงผลการวิจัยเหล่านั้น (โปรดตรวจสอบรายละเอียดสิ่งอำนวยความสะดวกจาก URL ด้านล่าง)

คุณสามารถเพลิดเพลินกับน้ำตกที่มีประจุลบมากมายในหุบเขาที่มีต้นกำเนิดจากภูเขาเรียวกามิในเทือกเขาจิจิบุ นอกจากนี้ตั้งแต่ต้นเดือนมกราคมถึงปลายเดือนกุมภาพันธ์ของทุกปีจะเป็นช่วงที่เหมาะกับการไปชม "เสาน้ำแข็งโอโนะอุจิ" หนึ่งในสามจุดชมเสาน้ำแข็งที่สำคัญของถนนจิจิบุซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของฤดูหนาว

เข้าสู่การฉลองครบรอบ 2100 ปีของพระราชวังอิมพีเรียลและได้รับการมาตั้งแต่สมัยก่อนในฐานะศาลเจ้าที่นับถือพระเจ้าหลายองค์ของจิจิบุ ในป่าฮาฮาโซมีลักษณะที่โอ่อ่าสง่างามและสวยงาม ศาลเจ้าที่ดำรงอยู่เดิมได้รับการบริจาคจากโทคุกาวะ อิเอยาสุ ในปี 1592 และได้รับการกำหนดให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ในจังหวัดไซตามะเนื่องจากยังคงรักษารูปแบบสถาปัตยกรรมในช่วงต้นสมัยเอโดะ

สวนสาธารณะที่มาจากอนุสาวรีย์ซึ่งถูกเขียนไว้ว่า "หินแห่งดวงจันทร์ที่คำพูดฉันควรอยู่ที่นี่" โดยเคียวโกะทากาฮามะ และมีชื่อเสียงมากในเรื่องใบไม้เปลี่ยนสี ในเดือนพฤศจิกายนซึ่งเป็นช่วงชมใบไม้เปลี่ยนสจะมีการเปิดไฟไลท์อัพที่ต้นเมเปิ้ลประมาณ 50 ต้น และคึกคักไปด้วยผู้คนมากมายรวมถึงคนที่ชอบถ่ายรูป นอกจากนี้คุณยังสามารถเพลิดเพลินกับใบไม้เปลี่ยนสีได้ที่พิพิธภัณฑ์ธรรมชาติประจำจังหวัดที่อยู่ติดกัน

เป็นที่รู้จักในฐานะสถานที่ที่มีชื่อเสียงสำหรับชมดอกซากุระตั้งแต่สมัยเอโดะ และได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งใน "100 จุดชมซากุระที่ดีที่สุดในญี่ปุ่น" โดยสมาคมซากุระแห่งประเทศญี่ปุ่น เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นที่ได้เห็นต้นซากุระโยชิโนะประมาณ 500 ต้นบานสะพรั่งเป็นระยะทางยาว 2 กม. ริมฝั่งแม่น้ำอาราคาวะ ในช่วง "เทศกาลคุมะยะซากุระ" ที่จัดขึ้นตั้งแต่ปลายเดือนมีนาคมถึงต้นเดือนเมษายน คุณสามารถเพลิดเพลินกับดอกซากุระในยามค่ำคืนที่มีการประดับไฟในตอนกลางคืน

ศาลเจ้าเกียวดะฮาจิมันถูกเรียกว่า" ศาลเจ้าตราประทับ" และได้สืบทอดพรตราประทับในฐานะวิธีการลับ ซึ่งมีทั้งตราประทับป้องกันอารมณ์ฉุนเฉียวที่ป้องกันไม่ให้เด็กร้องได้ตอนกลางคืนหรืออาการชักรุนแรง และยังมีเครื่องรางตราประทับป้องกันโรคมะเร็ง โรคต่างๆ โรคที่รักษายากและนิสัยที่ไม่ดีและภาวะสมองเสื่อมของผู้สูงอายุ ภายในบริเวณนั้นจะมี "ศาลเจ้าคะสะโมริ อินาริชะ"ซึ่งเป็นเทพทางด้านผิวหนังและผิวพรรณที่สวยงาม อย่าง "เทพทางด้านสายตาเมะโนะคามิชะ" และ "ศาลเจ้าโอคุนินุชะ" เจ็ดเทพแห่งความโชคดีปราสาทโอชิ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา นาเดโม ได้รับการขนานนามว่าเป็นจุดไฟ และยังมีชื่อเสียงในฐานะ เทพเจ้าแห่งการป้องกันโรคและภัยพิบัติ อีกด้วย "

เป็นสถานที่ที่สามารถเพลิดเพลินได้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ตั้งอยู่ใน Sport No Mori ของสวน "Chichibu Muse Park" ในป่าที่มีการผสมผสานระหว่างพื้นที่เพาะปลูกและป่าไม้ธรรมชาติมีการติดตั้งซิปสไลด์ 7 เส้น ที่พาดผ่านหุบเขา ทำให้ที่นี่เป็นสวนสาธารณะที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น สิ่งอำนวยความสะดวกนี้มีไว้สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ขึ้นไป ได้รับการออกแบบมาเพื่อเพิ่มความพึงพอใจสูงสุดให้กับผู้ใหญ่โดยการออกแบบคอร์สให้อยู่ในตำแหน่งที่สูงในทุกคอร์ส

ประวัติความเป็นมาของศาลเจ้าคาวาโกเอะฮิคาวะนั้นเก่าแก่มาก กล่าวกันว่าเริ่มขึ้นในศตวรรษที่ 6 ซึ่งเป็นช่วงที่มีการสืบทอดวัฒนธรรมสุสานโบราณ เมื่อศาลเจ้าโอมิยะซึ่งเป็นศาลเจ้าหลักมุซาชิ อิจิโนะมิยะ ได้แยกออกไปในสมัยจักรพรรดิคินเมอิ หลังจากนั้นตั้งแตที่มาโอตะ โดคัน ได้สร้างปราสาทคาวาโกเอะขึ้นก็ได้รับการยกย่องในฐานะศาลเจ้าของในพื้นที่นี้และได้รับการขนานนามว่า "โออิคาวะซามะ"

ร้านจำหน่ายสินค้ามีสินค้าเหล้าโชจู "จิจิบุ นิชิคิ" เหล้าสาเกท้องถิ่น, การจำหน่าย(เหล้า)ลิเคียวร,์ และอาหารสินค้าพิเศษของท้องถิ่นจิจิบุ นอกจากนี้ยังสามารถลิ้มลองสาเกนานาชนิดได้ที่มุมชิม

พิพิธภัณฑ์รถไฟเปิดให้บริการในเมืองโอมิยะเมืองไซตามะเมื่อวันที่ 14 ตุลาคม ปี 2007 โดยเป็นโครงการหลักของการครบรอบ 20 ปีของการก่อตั้ง JR East ในเดือนกรกฎาคม 2018 อาคารทิศใต้เพิ่งเปิดใหม่และนิทรรศการถาวรในอาคารหลักได้รับการปรับปรุงใหม่ทั้งหมด ในการปรับเปลี่ยนใหม่ครั้งนี้ภายในอาคารแบ่งออกเป็น 5 สถานี ได้แก่ ยานพาหนะ, ประวัติศาสตร, ์งานวิทยาศาสตร์ และอนาคต และได้ถือกำเนิดใหม่ในฐานะพิพิธภัณฑ์ที่พัฒนาเรื่องเล่ามากมายของผู้คนกับรถไฟจากหลากหลายมุมมอง

พิพิธภัณฑ์การบินที่สร้างขึ้นบนพื้นที่ของ "สนามบินโทโคโรซาวะ" ซึ่งได้รับการพัฒนาให้เป็นสนามบินแห่งแรกของญี่ปุ่น มีการจัดแสดงเช่นแบบจำลองของเครื่องบินในประเทศยุคแรกและสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์การบินของญี่ปุ่น

สวนสาธารณะประจำเขตที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกหลักคือสนามกอล์ฟ 18 หลุมพร้อมสนามหญ้าที่สวยงาม นอกจากสนามกอล์ฟในสวนสาธารณะแล้ว ยังมีลานสำหรับเด็ก ลานอเนกประสงค์ และทางเดินของสวนรูปวงกลมที่คุณสามารถเพลิดเพลินกับการวิ่งจ็อกกิ้ง เป็นต้น เป็นพื้นที่ที่มีการแลกเปลี่ยนระหว่างคนรุ่นต่างๆ มากมาย และเป็นพื้นที่สำหรับให้ประชาชนได้พักผ่อนผ่านการส่งเสริมสุขภาพ

เป็นผู้พิทักษ์ของโอซาวะ　เล่ากันว่าแต่เดิมเป็นศาลเจ้าคาโตริที่ย้ายมาประดิษฐานที่ซางิชิโระ การก่อตั้งมีบันทึกไว้ใน "หนังสือแถลงการณ์" ช่วงปีโอเออิ (1394-1428) ในยุคกลางเนื่องจากพื้นที่นี้เป็นของชิโมซาโนะคุนิ จึงอันเชิญศาลเจ้าชิโมซาคุนอิจิโนะมิยะ คาโตริมาในผู้พิทักษ์ของหมู่บ้าน และศาลเจ้าได้ถูกสร้างขึ้นบนที่ดินของซางิชิโระ แต่ต่อมามีการปรับปรุงถนนโอโช จึงถูกย้ายไปยังสถานที่ปัจจุบันในยุคคะเนอิ (1624-44) ศาลเจ้าหลักในปัจจุบันได้รับการสร้างขึ้นใหม่ในปี 18661 ตามแบบมุนะฟุดะ ลวดลายงานของคอนยะถูกสลักไว้รอบ ๆ ศาลเจ้าหลักนั้นเป็นผลงานของทาเคจิโระ ฮาเสะกาวะประติมากรที่อาศัยอยู่ในเมืองอาซากุสะยามะทานิ และเป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่กำหนดโดยเมือง ประติมากรรมที่เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ที่เมืองกำหนด