โปนโปนยามะ

บึงน้ำที่มนุษย์ทำขึ้นมีกระจัดกระจายอยู่ที่ริมเชิงเขาในเมืองโยชิมิ แต่เหล่านี้เป็นอ่างเก็บน้ำที่สร้างขึ้นสำหรับการเพาะปลูกนาข้าว ทะเลสาบฮัคโจก็เป็นบึงน้ำที่มนุษย์ทำขึ้นเช่นกัน และมีพื้นที่ประมาณ 52,000 ตารางเมตร เลข "แปด" เป็นที่แพร่หลายและบางครั้งก็ใช้เพื่อหมายถึง "มากมาย" นอกจากนั้นคำว่า "แปดร้อยแปดเมือง" และ "แปดร้อยแปดสะพาน" นั้นถือกำเนิดขึ้นจากการเล่นคำนั้นดีเมื่อมีแปดซ้อนกัน ทะเลสาบฮัคโจถูกเรียกอีกอย่างว่า "ฮัคโจ ฮาจิตัน โนะ นุมะ" เมื่อสมัยโบราณ แต่เนื่องจากพื้นที่จริงไม่ใช่ "ฮัคโจ ฮาชิตัน" จึงคิดได้ว่าเหมือนกับตัวอย่างนี้

วัดอันระคุจิ อิวะโดโนะยามะเป็นสถานสักการะศักดิ์สิทธิ์หมายเลข 11 และเป็นที่รู้จักในชื่อ โยชิมิคันนอนมาเป็นเวลานาน สิ่งสักการะองค์หลักคือ Kanzeon bosatsu และตามคำกล่าวของโยชิมิคันนอน Gyoki Bosatsu ได้แกะสลักรูปปั้น Kanzeon bosatsu ในบริเวณนี้เมื่อประมาณ 1200 ปีที่แล้วและวางไว้ในถ้ำหิน วันที่ 18 มิถุนายน ของทุกปีจะมีการจัด "ํYakuyokekannon Gokaicho" และในนั้นจะมีการจำหน่าย "Yakuyoke ดังโงะ" แม้แต่ปัจจุบันในวันที่ 18 มิถุนายน ร้านค้าต่างๆ ก็ยังเรียงรายตลอดแนวยาวบนเส้นทางเดินไปยังวัดอันระคุจิ และผู้คนจะพลุกพล่านตั้งแต่ประมาณตีสองโมงถึงเช้าตรู่

ในทุ่งคอสมอสขนาดความกว้างประมาณ 8.8 เฮกแตร์และมีต้นคอสมอสกว่า 12 ล้านต้นอยู่ริมฝั่งแม่น้ำอาราคาวะคุณสามารถมองเห็นเทือกเขาจิจิบุและและภูเขาไฟฟูจิจากทุ่งดอกไม้ที่มีคอสมอสกระจายไปทั่วพื้นที่ เวลาที่ดีที่สุดในการชมคอสมอสคือกลางเดือนตุลาคม แต่ดอกป๊อปปี้ก็บานในเดือนพฤษภาคม เทศกาลคอสมอสในช่วงกลางเดือนตุลาคมนอกจากจะมีงานบนเวทีแล้วยังมีบูทร้านค้าและประสบการณ์การเก็บดอกคอสมอสอีกด้วย

สุสานร้อยถ้ำโยชิมิเป็นหลุมฝังศพแบบแนวนอนที่สร้างขึ้นในตอนท้ายของยุคโคะฟุน (ปลายศตวรรษที่ 6 ถึง 7) และได้รับการกำหนดให้เป็นโบราณสถานแห่งชาติในปีไทโชที่ 12 เป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์ที่เป็นตัวแทนของเมืองโยชิมิและปัจจุบันมีหลุมแนวนอน 219 หลุมที่สามารถยืนยันได้ หลุมด้านข้างแต่ละหลุมประกอบด้วยสองส่วนคือห้องฝังศพและเส้นทางเดิน ในส่วนด้านหนึ่งนั้นมีมอสเรืองแสงได้เติบโตตามธรรมชาติเป็นอนุสาวรีย์ธรรมชาติ

ซากปราสาทมัตสึยามะเป็นหนึ่งในปราสาทฮิรายามะที่ดีที่สุดในภูมิภาคคิตะมูซาชิ สร้างขึ้นที่ปลายเนินเขาฮิกิ และถูกกำหนดให้เป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์ของจังหวัดในปีไทโชที่14 ในปีเฮเซที่ 20 (ปี 2008) ได้เข้าร่วมเป็นซากปรักหักพังของซุเกะยะคัง (เมืองรันซัน) ซึ่งถูกกำหนดโดยรัฐบาลแห่งชาติแล้ว พร้อมกับซากปรักหักพังของปราสาทสุกิยามะ (เมืองรันซัน) และปราสาทโอกุระ (เมืองโทคิกาวะ, เมืองอาราชิยามะ, เมืองโอกุวะ) และจะเป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์ที่กำหนดระดับประเทศ บริเวณรอบปราสาทนั้น พื้นที่ราบลุ่มที่เกิดจากแม่น้ำอิชิโนะแผ่ขยายออกไป ก่อให้เกิดอันตรายทางธรรมชาติ