โกะเฮียะคุระคัน วัดคิตะอิน

ในปี 1612 หลวงพ่อเท็นได โชโจ ซึ่งได้รับความไว้วางใจจากโทคุกาวะ อิเอยาส ุเจริญรุ่งเรืองอย่างมากหลังจากได้เป็นนักบวช วัดคิตะ-อินส่วนใหญ่ถูกไฟไหม้เกือบหมดจากไฟไหม้ครั้งใหญ่ที่คาวาโกเอะในปี 1638 แต่โชกุนอิเอมิสึคนที่สามถูกย้ายจากปราสาทเอโดะไปที่ "ห้องกำเนิดอิเอมิสึ" และ "ห้องแต่งหน้าสำนักคาสึกะ" นอกจากนี้พื้นที่ทั้งหมดยังถูกกำหนดให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่สำคัญ คุณสามารถดู "อรหันต์ 500 " ซึ่งเป็นหนึ่งในสามของอรหันต์ที่สำคัญในญี่ปุ่น

โคะเอโดะ คุราริเป็นสถานที่ที่ปรับปรุงจากโรงกลั่นเหล้าสาเกคากะมิยะมะในอดีตซึ่งก่อตั้งขึ้นในปีเมจิที่ 8 (ปี 1875) โดยยังหลงเหลือภาพลักษณ์ของในสมัยนั้นเอาไว้ มีการปรับปรุงโรงกลั่นสาเกที่ถูกสร้างในยุดเมจิ, ไทโช ,โชวะ และได้รับการกำหนดให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ที่ขึ้นทะเบียนระดับประเทศ มีโกดัง 3 แห่งคือสถานที่ขายของฝาก (โกดังเมจิ) สถานที่ทานอาหาร (โกดังไทโช) สถานที่ชิมสาเก (โกดังโชวะ) สองแห่งและสถานที่รวบรวม (คลังสินค้านิทรรศการ) และมีสถานที่ประชุม (โกดังจัดแสดง)

อดีตบ้านพักของครอบครัวยามาซากิถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นสถานที่พักผ่อนของคุณโยชิชิ ยามาซากิ ผู้เป็นรุ่นที่ 5 ของ " คาเมะยะ" ร้านขนมที่มีชื่อเสียงมายาวนานของคาวาโกเอะ ในปี 2000 อาคารหลัก ห้องน้ำชา และพื้นที่นั่งเล่นได้กลายเป็นสมบัติทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ซึ่งกำหนดโดยเมือง และในปี 2006 ส่วนของอาคารถูกบริจาคให้กับเมือง ในเดือนกุมภาพันธ์ ปี 2011 สวนแห่งนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นอนุสรณ์สถาน (สถานที่ที่มีวิวสวยงาม)ของประเทศ นอกจากนี้อาคารหลักยังถูกกำหนดให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่สำคัญของชาติ (อาคาร) เมื่อวันที่ 30 กันยายน 2019　(ห้องน้ำชาและสถานที่นั่งรอเป็นสิ่งที่กำหนด) สวนของบ้านพักของครอบครัวยามาซากิในอดีตได้รับการยอมรับว่ามีคุณค่าในฐานะที่เป็นตัวอย่างของสวนสไตล์ญี่ปุ่นรวมถึงห้องชงชาที่ออกแบบโดยคาสึยะ คาสุโอกะ พร้อมกับการก่อสร้างอาคารสไตล์ญี่ปุ่นและอาคารสไตล์ตะวันตก ทั้งยังได้รับการยกย่องอย่างสูงว่า "มีส่วนในการพัฒนาวัฒนธรรมภูมิทัศน์"

ตั้งอยู่ใกล้สี่แยกนากามาจิซึ่งเป็นทางเข้าเมืองเก่าคุราซุคุริ เราใช้อาคารคุราซุคุริเพื่อให้ข้อมูลการท่องเที่ยว เรายังมีบริการรับฝากสัมภาระ (มีค่าธรรมเนียม) พร้อมให้บริการ Wi-Fi ฟรี

ก่อตั้งขึ้นในปี 1549 (ปีดาราศาสตร์ที่ 18 ) โดยแม่ของโอโดจิ มาซาชิเงะเจ้าแห่งปราสาทคาวาโกเอะและเรนกะพี่สาวคนโต หลังจากนั้นในช่วงยุคโทคุกาวะได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการว่าเป็นโรงเรียนของพระภิกษุ ได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการในฐานะดันรินและเลี้ยงดูนักเรียนพระภิกษุมากมาย นอกจากนี้ยังมีเทศกาลเฉลิมฉลองฟุคุโรคุจูหนึ่งในเจ็ดเทพเจ้าแห่งความโชคดีในคาวาโกเอะ และมีการจัดงานไปพร้อมกับความบันเทิงอยู่เป็นประจำ